Een ander bericht dan gepland....
Door: Kirsten
Blijf op de hoogte en volg Kirsten
07 December 2007 | Peru, Cusco
Hallo allemaal!
Graag had ik jullie een leuk bericht laten lezen over mijn vrijwilligerswerk, maar helaas is het deze week wat anders gelopen...
Zondagavond ben ik met een groepje wat gaan eten in een restaurant en terwijl we na zaten voelde ik me misselijk worden. Ik ben daarom ook maar naar huis gegaan om te gaan slapen.
´s Nachts had ik veel pijn in mijn buik. Die ochtend ben ik opgestaan, omdat ik naar mijn les wilde en daarna naar het project...Helaas moest ik beide cancelen vanwege de pijn. Ik kon niet staan of zitten en heb daarom maandag ook maar de hele dag in bed gelegen. Naast de pijn, was het ook niet mogelijk om eten en drinken binnen te houden.
Dinsdag voelde ik me een stuk beter, omdat ik geen pijn meer had...dus ik dacht dat het de goede kant op ging. Helaas bleek ´s nachts dat dit niet waar was.
Woensdagmiddag, na 2,5 dag geen eten en drinken binnen te kunnen houden, ben ik naar de dokter gegaan.
Voor onderzoek moest ik naar het laboratorium en ik kreeg een recept mee voor een drankje om het vochtgehalte en belangrijke voedingsstoffen in mijn lichaam op peil te houden (ik had namelijk al wat uitdrogingsverschijnselen).
Samen met 2 andere studenten van de school ben ik naar het laboratorium gegaan. Ik stapte uit de taxi en het eerste wat ik dacht was: ¨Is dit een lab?¨
Er was namelijk een grote opening in een muur en daarboven hing het bordje van het lab. Niet iets van een deur ofzo waar je doorheen moest. We moesten naar boven, waar we ons papiertje van de dokter af moesten geven. Daarna werden we weer naar beneden gestuurd, omdat daar het toilet was. Ze waren er bezig met verbouwen en in eerste instantie dachten we dat er geen deur voor het toilet zat en dat de bouwvakkers er maar langs liepen...Gelukkig bleek er wel een deur te zijn!
De dokter had mij verteld dat ik 3 kwartier op de resultaten moest wachten en die de volgende dag aan hem zou moeten laten zien. Maar de vrouw van het lab zei dat de resultaten er om 18.00 uur zouden zijn (3 uur later!) en dat zij de dokter wel zou bellen.
Nou prima plan! Dan hoefde ik niet meer terug naar daar.
Donderdag kon ik om half 1 weer bij de dokter terecht. Maar uiteraard waren de resultaten niet doorgebeld!
Gelukkig kon hij naar het lab bellen en werden de resultaten doorgegeven.
Uit het onderzoek is gekomen dat ik een bacterie van een parasiet in mij heb ronddwalen...
Dat moet natuurlijk zo snel mogelijk verholpen worden en daarom had ik een recept voor antibiotica gekregen om die monstertjes te doden!
Met mijn laatste restje energie (ongelooflijk hoe snel je je energie verliest na 4 dagen niet eten) sleepte ik mezelf naar Avenida del Sol. Eigenlijk is dat heel dicht bij, maar het voelde als een eeuwigheid voordat ik er was. De dokter dacht dat de pillen ongeveer 100 sol zouden kosten en daarom moest ik ook eerst geld pinnen.
Tegenover de bank zat een farmacia en ik dacht het daar eerst maar eens te proberen met mijn receptje, voordat ik weer helemaal richting het lab moest.
De vrouw achter de balie keek in de computer en wist me te vertellen dat ze wel iets hadden met dezelfde samenstelling, maar dat het een andere naam had. Voordat ik het in de gaten had, had ik al een bonnetje in mijn hand om die pillen te kopen. Ik hoefde maar 15 sol te betalen (heel wat minder dan die 100). Na het betalen krijg je dan weer een papiertje mee en dan kan je de medicatie afhalen. Dus ik weer terug naar de balie en ik kreeg een stripje van 10 pillen in een plastic zakje (helemaal geen beschrijving ofzo erbij...) Ik keek even op de achterkant van de strip en zag ´paracetamol´ staan. Hmmm...dat gaat die monstertjes vast niet doodmaken.
Dus ik weer terug om te vertellen dat ik echt wat anders nodig had en ik ook echt om wat anders gevraagd had. Ow ja...foutje werd er gezegd. En ik kreeg een nieuw stripje mee. De pillen zagen er ongeveer hetzelfde uit, maar op de achterkant van de strip stond wel wat anders vermeld!
Ik vertrouwde het eigenlijk niet helemaal, ook vanwege het grote verschil in de prijs. Dus ben ik een andere farmacia ingegaan en heb ik het recept van de dokter (die heb ik gewoon weer mee teruggekregen...)laten vergelijken met de pillen die ik had gekregen. Volgens haar was dat prima, dus vol vertrouwen heb ik gistermiddag de eerste pil genomen!
5 dagen lang, 2 keer per dag moet ik een pil nemen. Zo lang als ik die medicijnen heb mag ik geen vezels eten, dus geen fruit, groente, brood en eigenlijk heel veel dingen. Dus nou zit ik aan de zoute crackers zonder vezels en de witte rijst...
Maar...ik voel me binnen een dag echt al een heel stuk beter!
Nu moet ik alleen nog wat meer gaan eten en mijn energie terug krijgen...
Ik heb een heel weekend om dat voor elkaar te gaan krijgen en dan hoop ik maandag écht te gaan beginnen met mijn vrijwilligerswerk. Ik kijk er echt naar uit!!!
Nou...dit was dan een verhaaltje over de mindere kant van het reizen, maar waar je niet aan ontkomt...
Is met jullie alles OK? En hebben jullie nog leuke sinterklaasverhalen?
¡Hasta pronto!
Kirsten
Graag had ik jullie een leuk bericht laten lezen over mijn vrijwilligerswerk, maar helaas is het deze week wat anders gelopen...
Zondagavond ben ik met een groepje wat gaan eten in een restaurant en terwijl we na zaten voelde ik me misselijk worden. Ik ben daarom ook maar naar huis gegaan om te gaan slapen.
´s Nachts had ik veel pijn in mijn buik. Die ochtend ben ik opgestaan, omdat ik naar mijn les wilde en daarna naar het project...Helaas moest ik beide cancelen vanwege de pijn. Ik kon niet staan of zitten en heb daarom maandag ook maar de hele dag in bed gelegen. Naast de pijn, was het ook niet mogelijk om eten en drinken binnen te houden.
Dinsdag voelde ik me een stuk beter, omdat ik geen pijn meer had...dus ik dacht dat het de goede kant op ging. Helaas bleek ´s nachts dat dit niet waar was.
Woensdagmiddag, na 2,5 dag geen eten en drinken binnen te kunnen houden, ben ik naar de dokter gegaan.
Voor onderzoek moest ik naar het laboratorium en ik kreeg een recept mee voor een drankje om het vochtgehalte en belangrijke voedingsstoffen in mijn lichaam op peil te houden (ik had namelijk al wat uitdrogingsverschijnselen).
Samen met 2 andere studenten van de school ben ik naar het laboratorium gegaan. Ik stapte uit de taxi en het eerste wat ik dacht was: ¨Is dit een lab?¨
Er was namelijk een grote opening in een muur en daarboven hing het bordje van het lab. Niet iets van een deur ofzo waar je doorheen moest. We moesten naar boven, waar we ons papiertje van de dokter af moesten geven. Daarna werden we weer naar beneden gestuurd, omdat daar het toilet was. Ze waren er bezig met verbouwen en in eerste instantie dachten we dat er geen deur voor het toilet zat en dat de bouwvakkers er maar langs liepen...Gelukkig bleek er wel een deur te zijn!
De dokter had mij verteld dat ik 3 kwartier op de resultaten moest wachten en die de volgende dag aan hem zou moeten laten zien. Maar de vrouw van het lab zei dat de resultaten er om 18.00 uur zouden zijn (3 uur later!) en dat zij de dokter wel zou bellen.
Nou prima plan! Dan hoefde ik niet meer terug naar daar.
Donderdag kon ik om half 1 weer bij de dokter terecht. Maar uiteraard waren de resultaten niet doorgebeld!
Gelukkig kon hij naar het lab bellen en werden de resultaten doorgegeven.
Uit het onderzoek is gekomen dat ik een bacterie van een parasiet in mij heb ronddwalen...
Dat moet natuurlijk zo snel mogelijk verholpen worden en daarom had ik een recept voor antibiotica gekregen om die monstertjes te doden!
Met mijn laatste restje energie (ongelooflijk hoe snel je je energie verliest na 4 dagen niet eten) sleepte ik mezelf naar Avenida del Sol. Eigenlijk is dat heel dicht bij, maar het voelde als een eeuwigheid voordat ik er was. De dokter dacht dat de pillen ongeveer 100 sol zouden kosten en daarom moest ik ook eerst geld pinnen.
Tegenover de bank zat een farmacia en ik dacht het daar eerst maar eens te proberen met mijn receptje, voordat ik weer helemaal richting het lab moest.
De vrouw achter de balie keek in de computer en wist me te vertellen dat ze wel iets hadden met dezelfde samenstelling, maar dat het een andere naam had. Voordat ik het in de gaten had, had ik al een bonnetje in mijn hand om die pillen te kopen. Ik hoefde maar 15 sol te betalen (heel wat minder dan die 100). Na het betalen krijg je dan weer een papiertje mee en dan kan je de medicatie afhalen. Dus ik weer terug naar de balie en ik kreeg een stripje van 10 pillen in een plastic zakje (helemaal geen beschrijving ofzo erbij...) Ik keek even op de achterkant van de strip en zag ´paracetamol´ staan. Hmmm...dat gaat die monstertjes vast niet doodmaken.
Dus ik weer terug om te vertellen dat ik echt wat anders nodig had en ik ook echt om wat anders gevraagd had. Ow ja...foutje werd er gezegd. En ik kreeg een nieuw stripje mee. De pillen zagen er ongeveer hetzelfde uit, maar op de achterkant van de strip stond wel wat anders vermeld!
Ik vertrouwde het eigenlijk niet helemaal, ook vanwege het grote verschil in de prijs. Dus ben ik een andere farmacia ingegaan en heb ik het recept van de dokter (die heb ik gewoon weer mee teruggekregen...)laten vergelijken met de pillen die ik had gekregen. Volgens haar was dat prima, dus vol vertrouwen heb ik gistermiddag de eerste pil genomen!
5 dagen lang, 2 keer per dag moet ik een pil nemen. Zo lang als ik die medicijnen heb mag ik geen vezels eten, dus geen fruit, groente, brood en eigenlijk heel veel dingen. Dus nou zit ik aan de zoute crackers zonder vezels en de witte rijst...
Maar...ik voel me binnen een dag echt al een heel stuk beter!
Nu moet ik alleen nog wat meer gaan eten en mijn energie terug krijgen...
Ik heb een heel weekend om dat voor elkaar te gaan krijgen en dan hoop ik maandag écht te gaan beginnen met mijn vrijwilligerswerk. Ik kijk er echt naar uit!!!
Nou...dit was dan een verhaaltje over de mindere kant van het reizen, maar waar je niet aan ontkomt...
Is met jullie alles OK? En hebben jullie nog leuke sinterklaasverhalen?
¡Hasta pronto!
Kirsten
-
07 December 2007 - 22:45
Sophie:
Veel beterschap!! Beat the damn bacteria...en dan op naar je vrijwilligerswerk. Wat nu niet komt komt morgen wel, toch? Sinterklaas was leuk, heb het klein gevierd met bart :-) Groetjes! -
07 December 2007 - 23:04
Evelien:
Hi Kirsten,
Heel veel beterschap!! goed blijven drinken he! hoop dat je snel weer beter bent :) Ik ga morgen voor de 3e keer sinterklaas vieren dus ga nog even weer met mijn gedicht bezig :)
xxx -
07 December 2007 - 23:57
Maaike:
Jee wat een verhaal, sterkte!!! Hoop dat je je snel beter voelt.
X Maaike -
08 December 2007 - 08:59
Francie:
Wat vervelend!! Beterschap!! -
08 December 2007 - 10:16
Rinske Niermans:
Beste Kirsten,
Beterschap! Hoop dat je de juiste medicijnen hebt.
rinske niermans -
08 December 2007 - 10:27
Jacob En Annemarie:
ha lieverd, wat ontzettend vervelend dat je ziek bent. Ik vind trouwens dat je het fantastisch doet en je er heel goed doorheen slaat. Ik zou zeven kleuren enz....maar dat doe jij waarschijnlijk ook, maar dan echt!!! We beginnen vanavond aan onze derde sinterklaas en ik moet nog ongeveer 5 gedichten, maar eerst een berichtje aan jou. Prioriteiten stellen!!!!!!!!!!!!!!!
Pas goed op jezelf.
Heel veel liefs
Jacob en Annemarie
P.S. wat schrijf je geweldig, denk er eens over om dit in boekvorm uit te geven, ik koop hem zeker. -
08 December 2007 - 14:50
Rianne:
dat was wel even een domper zeg
beterschap dan maar.
ik heb nog geen sinterklaas verhalen we gaan het vanavond pas vieren
Xx Rianne -
08 December 2007 - 15:33
Mama:
beterschap, beterschap beterschap,
Heb je dat al veel gewenst via msn of msn telefoon, maar nu ook nog maar even op de site.
Gelukig gaat het al wat beter met je:D
liefs mama;) -
08 December 2007 - 18:30
Rika En Jack:
hoi kirsten we wensen je heel veel beterschap hoor en hopen idd dat je maandag kunt beginnen met je vrijwilligerswerk wat vervelend om daar ziek te worden nu toi toi toi
liefs uit bedum doeiiiiiiii -
08 December 2007 - 18:30
Rika En Jack:
hoi kirsten we wensen je heel veel beterschap hoor en hopen idd dat je maandag kunt beginnen met je vrijwilligerswerk wat vervelend om daar ziek te worden nu toi toi toi
liefs uit bedum doeiiiiiiii -
09 December 2007 - 13:05
Liesbeth Hoeksema:
Dag Kirsten
Wat een vervelende toestand voor jou .Ik hoop ,dat het nu wat beter gaat.Van Andrieske heb ik ook wel eens zoiets gehoord, ook wat jij zegd met de medicatie hoe verschillend de prijzen zijn en dat je allert moet zijn wat goed is .Mag ik je iets adviseren, ga met haar in contact hierover.Zij wil en kan jou zeker hierbij helpen.
Kirsten,wat fijn dat het al wat beter gaat .
Ik wil jou mijn complimenten geven !De foto,s vind ik geweldig!!!!M,n complimenten
Ik wens jou veel beterschap en nog veel plezier en veel mooie dagen met de kinderen.
Ik zie uit naar de volgende verhalen, belevenissen enzovoort
Hartelijk groetend
Liesbeth Hoeksema-Medema -
09 December 2007 - 18:26
Toppies:
wat naar voor je maar het komt vast goed op het werk heb ik je zus al ontmoet kon het wel zien aan haar. met ons gaat het goed op het werk gaat er weer een weg dit keer gerjon het is leuk om zo je verhaal telezen groetjes toppies -
10 December 2007 - 20:14
Papa:
Hoi meid,
Beetje late reactie van mij, maar iedereen die deze site bekijkt weet nu dat jij je al weer een stuk beter voelt en vandaag aan je vrijwilligerswerk bent begonnen. (voor de lezers:wij hebben regelmatig contact via MSN en soms ook met webcam). Ik ben erg benieuwd naar je ervaringen en indrukken die je opdoet bij het vrijwilligersproject en zie de verhalen en foto's met veel interesse tegemoet. Beterschap verder en tot het volgende contact.
Liefs papa -
10 December 2007 - 20:17
Jan En Diny:
Hoi Kirsten, we lezen met veel plezier jouw levendige verhalen en genieten van jouw prachtige foto's. Beschouw het ziek zijn maar als een stukje ontgroening. Je leert zo dat het heel noodzakelijk is om zo hygeenisch mogelijk te leven. Ik ben in Kenia besmet door het eten van geroosterde casave uit de handen van een oud vrouwtje. In 3 dagen 6 kg afgevallen. Je voelt je dan als een vaatdoek. Ik zou wel even opschrijven wat voor medicijnen je hebt gehad. Je weet dat deze werken. Kun je ze volgende keer zo weer kopen. Neem ze maar in voorraad. We blijven je volgen. Pas goed op jezelf.
Liefs Jan en Diny -
11 December 2007 - 14:07
Rinske Niermans:
Dear Kirsten,
I read your last letter. What a pity, not being able to do what you want to do. I hope you feel better soon and are able to work...
I will call your grandmother tonight. She probably already has read your article.
Feel better. Rinske Niermans -
12 December 2007 - 00:06
Andrieske:
Hey Kirsten,
Wat ontzettend gaaf dat je de Inca trail hebt gedaan... Hele mooie foto's heb je van die track!
En balen dat de parasieten je hadden gevonden.. Het blijft oppassen geblazen met wat je eet en het probleem is dat je zo hoog in de bergen zit, dat alles langzamer werkt. Dus ook om parasieten te doden en andere bacterien.
Ik hoop dat je er snel weer bovenop bent gekomen en dat je leuk vrijwilligerswerk hebt gevonden.
Hier in Honduras alles prima. Super om je avonturen via je weblog te volgen. Succes en plezier met alles!
Groet,
Andrieske
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
