Argentina!!!
Door: Kirsten
Blijf op de hoogte en volg Kirsten
28 Januari 2008 | Argentinië, San Juan
Hola!!!
Nou zoals ik al vertelde had ik ervoor gekozen om terug te gaan naar Calama in Chili om zo makkelijker in Argentinie te kunnen komen...
Ik was niet helemaal zeker van mijn bus in Uyuni (Bolivia), ten eerste omdat er gewoon een naam werd weggegumd en ik mijn naam bij het stoelnummer moest schrijven en ten tweede omdat de bus ´s nachts vertrok en er vele bussen ´s nachts in Bolivia worden gecanceld...
Maar om 3 uur stond ik bij het vertrekpunt en kwam de bus er al aan! Met slechts 5 minuten vertraging vertrokken we! In een gammele bus over hobbelige onverharde wegen, maar gelukkig zonder rare calamiteiten...
Rond een uur of half 9 kwamen we aan bij de grens van Bolivia om het ´ik ga het land uit stempeltje´ te halen. Na een half uurtje ging de bus een heel klein stukje verder rijden en daar moest iedereen uitstappen, inclusief bagage.
Bleek dat we daar, slechts 200 meter van de Chileense grens, moesten wachten op een andere bus. Na een tijdje wachten kwam die bus er aan en reden we dat kleine stukje naar de grens. Daar heb ik echt onwijs lang moeten wachten...en niemand kon me vertellen waarom. Na ik denk wel 2 uur wachten in de bus, mochten we eindelijk het kantoortje in voor het stempeltje van Chili. Daarna was er ook nog een bagagecontrole en moest echt alles open...aaahhh.
Toen vervolgens alles en iedereen weer in de bus was, reden we 50 meter verder en was er tijd om te gaan lunchen...dus...nog langer wachten!
Uiteindelijk vertrokken we om half 3 Chileense tijd richting Calama (dat betekent dat we 5 uren hebben gedaan over beide grenzen).
Rond een uur of 7 ´s avonds kwam ik aan in Calama en zocht ik naar een hostel dat ik in de Footprint had zien staan. De eerste twee zaten vol en bleken hotels te zijn van meer dan 50 euro per nacht...niet echt een backpackersprijs...
Ik besloot om maar terug te lopen naar het hostel waar ik eerder was geweest, ook al was dat niet heel bijzonder. Maar onderweg kwam ik een andere tegen en die was echt super!
Ik heb mijn bagage gedropt om vervolgens direct een taxi te nemen naar de busterminal om een busticket naar Salta te regelen. Want daarvoor ben ik naar Calama gekomen...
Ik was al op de hoogte dat de bus naar Salta slechts 3x per week vertrok, maar eenmaal bij de terminal vertelden ze mij dat de bussen naar Salta voor vrijdag en zondag al vol zaten. Ik kon het nog bij een andere maatschappij proberen, maar die had tot 8 februari geen bussen naar Salta...
Tsja...alsnog stucked, alleen nu in Calama in plaats van Uyuni. En Calama is een beetje een onguur mijnwerkersstadje en daar wil je eigenlijk ook niet vastzitten.
Ik ben terug gegaan naar het hostel om daar om info te vragen. De eigenaar van het hostel heeft nog wat telefoontjes voor me gepleegd, maar kon me niet verder helpen. Maar er was een man in het hostel die me vertelde dat ik dan het beste naar La Serena (richting Santiago) kon gaan, omdat er daar meerdere opties zijn om in Argentinie te komen. Hij is zelfs met me meegegaan om alles te regelen!!! Eerst gingen we naar het kantoor van de bus en was het goedkoopste ticket 23.000 pesos. Dat had ik niet en ik moest dus eerst even pinnen. Toen ik terugkwam bij het kantoor had deze beste man wat anders voor me kunnen regelen...Vele mijnwerkers wonen niet in Calama maar in La Serena of Santiago. Van hun werk krijgen ze dan een retourticket...werken ze een week en gaan ze daarna een week naar huis. Maar de mijnwerkers gaan niet elke keer heen en weer, omdat de reis zo lang is. En wij troffen dus zo´n mijnwerker bij het kantoor die zijn retourtje wilde verkopen. Nu had ik voor 20.000 een salon cama (meest luxe) wat normaal 36.000 kost! Toch nog geluk vandaag!!!
De volgende dag om 21 uur begon dan mijn reis naar La Serena. En echt...zo´n luxe bus heb ik nog nooit eerder gezien!!! De stoel kon helemaal naar achteren en daarbij kon je een voetenbankje opklappen, zodat je echt een bed had. We kregen eten en drinken in de bus. Een kussentje werd achter mijn hoofd geschoven en een dekentje over mij heengelegd...dat hoefde ik dus niet eens zelf te doen, hahaha!
De reis verliep ook heel snel, want ik heb echt de hele nacht door kunnen slapen!
In La Serena heb ik wat rondgelopen en ben ik naar het strand geweest...echt zo fijn om in het mooie weer te zijn!!!
Na één nachtje slapen had ik dan eindelijk een bus naar Argentinie, waar ik afgelopen nacht ben aangekomen!!
Iets later dan verwacht en op een andere bestemming dan gepland, maar goed...ik ben er!!!
Zoals het nu lijkt ontmoet ik 3 schoolgenoten aan het einde van deze week in Mendoza...dus ga ik nu naar het busstation om te kijken wat ik in die tussentijd nog ga doen.
Ik houd jullie op de hoogte...tot het volgende bericht!!!
Besos Kirsten
Nou zoals ik al vertelde had ik ervoor gekozen om terug te gaan naar Calama in Chili om zo makkelijker in Argentinie te kunnen komen...
Ik was niet helemaal zeker van mijn bus in Uyuni (Bolivia), ten eerste omdat er gewoon een naam werd weggegumd en ik mijn naam bij het stoelnummer moest schrijven en ten tweede omdat de bus ´s nachts vertrok en er vele bussen ´s nachts in Bolivia worden gecanceld...
Maar om 3 uur stond ik bij het vertrekpunt en kwam de bus er al aan! Met slechts 5 minuten vertraging vertrokken we! In een gammele bus over hobbelige onverharde wegen, maar gelukkig zonder rare calamiteiten...
Rond een uur of half 9 kwamen we aan bij de grens van Bolivia om het ´ik ga het land uit stempeltje´ te halen. Na een half uurtje ging de bus een heel klein stukje verder rijden en daar moest iedereen uitstappen, inclusief bagage.
Bleek dat we daar, slechts 200 meter van de Chileense grens, moesten wachten op een andere bus. Na een tijdje wachten kwam die bus er aan en reden we dat kleine stukje naar de grens. Daar heb ik echt onwijs lang moeten wachten...en niemand kon me vertellen waarom. Na ik denk wel 2 uur wachten in de bus, mochten we eindelijk het kantoortje in voor het stempeltje van Chili. Daarna was er ook nog een bagagecontrole en moest echt alles open...aaahhh.
Toen vervolgens alles en iedereen weer in de bus was, reden we 50 meter verder en was er tijd om te gaan lunchen...dus...nog langer wachten!
Uiteindelijk vertrokken we om half 3 Chileense tijd richting Calama (dat betekent dat we 5 uren hebben gedaan over beide grenzen).
Rond een uur of 7 ´s avonds kwam ik aan in Calama en zocht ik naar een hostel dat ik in de Footprint had zien staan. De eerste twee zaten vol en bleken hotels te zijn van meer dan 50 euro per nacht...niet echt een backpackersprijs...
Ik besloot om maar terug te lopen naar het hostel waar ik eerder was geweest, ook al was dat niet heel bijzonder. Maar onderweg kwam ik een andere tegen en die was echt super!
Ik heb mijn bagage gedropt om vervolgens direct een taxi te nemen naar de busterminal om een busticket naar Salta te regelen. Want daarvoor ben ik naar Calama gekomen...
Ik was al op de hoogte dat de bus naar Salta slechts 3x per week vertrok, maar eenmaal bij de terminal vertelden ze mij dat de bussen naar Salta voor vrijdag en zondag al vol zaten. Ik kon het nog bij een andere maatschappij proberen, maar die had tot 8 februari geen bussen naar Salta...
Tsja...alsnog stucked, alleen nu in Calama in plaats van Uyuni. En Calama is een beetje een onguur mijnwerkersstadje en daar wil je eigenlijk ook niet vastzitten.
Ik ben terug gegaan naar het hostel om daar om info te vragen. De eigenaar van het hostel heeft nog wat telefoontjes voor me gepleegd, maar kon me niet verder helpen. Maar er was een man in het hostel die me vertelde dat ik dan het beste naar La Serena (richting Santiago) kon gaan, omdat er daar meerdere opties zijn om in Argentinie te komen. Hij is zelfs met me meegegaan om alles te regelen!!! Eerst gingen we naar het kantoor van de bus en was het goedkoopste ticket 23.000 pesos. Dat had ik niet en ik moest dus eerst even pinnen. Toen ik terugkwam bij het kantoor had deze beste man wat anders voor me kunnen regelen...Vele mijnwerkers wonen niet in Calama maar in La Serena of Santiago. Van hun werk krijgen ze dan een retourticket...werken ze een week en gaan ze daarna een week naar huis. Maar de mijnwerkers gaan niet elke keer heen en weer, omdat de reis zo lang is. En wij troffen dus zo´n mijnwerker bij het kantoor die zijn retourtje wilde verkopen. Nu had ik voor 20.000 een salon cama (meest luxe) wat normaal 36.000 kost! Toch nog geluk vandaag!!!
De volgende dag om 21 uur begon dan mijn reis naar La Serena. En echt...zo´n luxe bus heb ik nog nooit eerder gezien!!! De stoel kon helemaal naar achteren en daarbij kon je een voetenbankje opklappen, zodat je echt een bed had. We kregen eten en drinken in de bus. Een kussentje werd achter mijn hoofd geschoven en een dekentje over mij heengelegd...dat hoefde ik dus niet eens zelf te doen, hahaha!
De reis verliep ook heel snel, want ik heb echt de hele nacht door kunnen slapen!
In La Serena heb ik wat rondgelopen en ben ik naar het strand geweest...echt zo fijn om in het mooie weer te zijn!!!
Na één nachtje slapen had ik dan eindelijk een bus naar Argentinie, waar ik afgelopen nacht ben aangekomen!!
Iets later dan verwacht en op een andere bestemming dan gepland, maar goed...ik ben er!!!
Zoals het nu lijkt ontmoet ik 3 schoolgenoten aan het einde van deze week in Mendoza...dus ga ik nu naar het busstation om te kijken wat ik in die tussentijd nog ga doen.
Ik houd jullie op de hoogte...tot het volgende bericht!!!
Besos Kirsten
-
28 Januari 2008 - 17:00
Mama:
Wat een avontuur .
Maar ik ben blij te horen dat het goed is gegaan:grin:
Liefs mama;) -
28 Januari 2008 - 19:38
Papa:
Geweldig verhaal! Prachtig al die overwachte zaken en gebeurtenissen, dat maakt het reizen echt avontuurlijk. Ik was in de veronderstelling dat je al in Argentinie zat, maar hoorde van mama dat je de reisplannen had veranderd. Maar nu dan toch in Argentinie. Heel veel plezier en nog veel avonturen!
Liefs en take care!,
paps -
28 Januari 2008 - 19:43
Anita:
Hoi Kirsten,
Heb net alle 363 foto`s nog eens bekeken en ik zie er steeds weer het avontuur in. Je hebt ook na je reis ontzettend veel om nog eens te "beleven". Vliegt de tijd niet te vlug? Er is zoveel!..zoveel indrukken!.. zodat het lijkt alsof je de tijd niet hebt om het te laten bezinken..
Onwijs veel reisplezier meid!
Fijn dat we je kunnen volgen.
En by the way..maak je geen zorgen om jouw ouders hoor...
zij hebben zich zaterdagavond wèèr als vanouds, heerlijk "misdragen", en ja hoor, waar anders.. als bij een gewèldige blues band!! :) :) :)
Take care! lieve knuffel X
Anita.
-
29 Januari 2008 - 10:36
Liesbeth:
kirsten
wat ben ik blij dat ik je kan volgen.
Nog steeds geniet ik van jouw reisverslag
en je foto's.Wat een bijzondere reis maak je toch. Als ik het zo lees .blijf je heel rustig ,wat er ook gebeurd.
Voor de komende tijd heelveel plezier en
nog heel veel mooie avonturen toegewenst.
Ik zie er naar uit,wat voor bijzonders je weer meemaakt.
Hartelijk groetend
Liesbeth -
02 Februari 2008 - 13:24
Rika En Jack:
Hoi kirsten wat weer een verhalen heel anders als bij ons in dit georganiseerd landje blijf ervan genieten en leuk om al je verhalen te lezen
liefs uit bedum -
04 Februari 2008 - 22:32
Evelien:
Fijn dat de reis uiteindelijk helemaal goed is gegaan en je nu lekker in de zon zit :)Ik wil ook!!! ;) Liep dit weekend een stuk van het pieterpad door de hagel en sneeuw. Leuk dat je je schoolgenoten weer ziet..daar zit Else ook bij denk ik of niet. Veel plezier! -
09 Februari 2008 - 18:15
Casper:
Eeey Kirsten,
Hoe gaat het in Argentinie? Alles nog steeds onder controle? Ben je de anderen nog tegengekomen onderweg?
Ik heb even een vraagje aan jou. Irene en ik zijn in Cochabamba overvallen door 2 gasten met messen. Ik ben daarbij mijn fototoestel kwijtgeraakt met alle foto´s erop. Ik zou dus heel graag jou foto´s willen hebben. Zou je een cd kunnen branden en opsturen naar mijn huis in Nederland van de foto´s vanaf Cusco t/m Uyuni. Ik betaal natuurlijk alles. Mijn dank is oneindig groot!!
Voor de rest gaat hier alles goed hoor. Zit nu in Santa Cruz en ik vertrek maandag naar de Braziliaanse grens.
Alvast bedankt!!!!!!!!!!
Groetjesx
P.S. Zou je mij in je reactie kunnen mailen op mijn mailadres die in je mailinglist staat op deze site. Ik heb mezelf aangemeld.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
